• Home
  • Olieverfschilderen: levensbevestigende creativiteit, lichaamspracht en een 4-stappen sequentie

Olieverfschilderen: levensbevestigende creativiteit, lichaamspracht en een 4-stappen sequentie

Schilderen met olieverf op doek vergt veel kennis, vaardigheid en techniek. En ook om je bewust te zijn van de verschillende nuances die olieverfschilderen bijvoorbeeld anders maken dan aquarelleren.
Het belangrijkste om olieverfschilderen te leren is van de kleuren te houden, ervan te genieten ze te mengen en te zien hoe ze zich op het doek vermengen en door elkaar schuiven. Als je een olieverfschilder bent, moet je er wel van houden. Je moet hard werken.
De vreugde van de schepping is wat een schilderij zijn geboorte geeft, en je moet een gevoel van leven op doek krijgen.

Expressief schrijven

Olieverf heeft een stroperige consistentie en de manier waarop je schildert wordt bepaald door de houding van de kunstenaar ten opzichte van het proces. Een dunne en dunne laag ziet er vlak uit en wijst op een gebrek aan betrokkenheid bij het onderwerp. Maak natte streken royaal, leg er je emoties in. Ze zijn het waard om door de toeschouwer gevoeld te worden.
Als je geen gevoel in je werk legt, zal het eruit zien als een kleurboek voor kinderen.

Verdiep de diepte van de ruimte

Gebruik aquarelverf om de illusie van ruimtelijke diepte op doek te versterken. Grote, brede streken komen naar voren. Kleinere streken lijken afstandelijk. Soms is dit optische effect voldoende om diepte overtuigend te tonen. Maar als je het vergeet en grote streken op de achtergrond zet, gaat er diepte verloren. De grootte van de lijn wordt bepaald door zijn positie in de beeldruimte.
De richting van de slagen is ook belangrijk. Op bloemblaadjes kunt u dit correct doen door te beginnen bij de dichtstbijzijnde rand en geleidelijk van het penseel naar de achtergrond te werken. Soms zijn er te veel slagen. Als het schilderij overladen is met textuur en accenten wordt de kijker overstelpt met visuele informatie: het wordt ruis en kan niet worden waargenomen.

Optimale volgorde

Wat moet er gebeuren en wanneer? Beslis je over complexe kwesties aan het begin of aan het eind? Moet je beginnen met de details en die geleidelijk uitwerken, of beginnen met de algemene massa en die later verfijnen? De auteur stelt een opeenvolging van stappen voor die het beste antwoord geeft op vragen over plaatsing, achtergrond, schaduw en licht.

Stap 1 (plaatsing).

In het begin plaatst de kunstenaar de voorwerpen aarzelend. De eerste stap is hectisch schilderen. Dit is het eerste fysieke contact met de kleuren en het doek. Laat je niet opjagen door nauwkeurigheid, schilder zoals je wilt. Je schets in orde maken zal je ego niet zo hard raken. Je kunt het heen en weer bewegen zoveel als je wilt.

Stap 2 (Achtergrond).

De achtergrond moet in een vroeg stadium worden onderzocht. Je kunt er het beste mee beginnen direct nadat je de elementen hebt geplaatst. In elk genre bepaalt de achtergrond de sfeer van de film. Het is de habitat van de objecten. Het te verwaarlozen en zich te haasten om de belangrijkste voorwerpen vóór de achtergrond af te beelden – zoals het schikken van de meubels zonder kamer. Het is belangrijk dat de achtergrond als achtergrond dient. Het hoeft niet interessant, mooi of ingewikkeld te zijn. Het enige doel ervan is de hoofdzaken te accentueren.

Als de achtergrond klaar is, is het tijd om aan de schaduwen te werken. Concentreer je op de vorm, kleur en toon van de schaduw. Donkere schaduwen zullen de helderheid van het licht accentueren als het erop aankomt. Als u de schaduw moet verlichten met gereflecteerd licht, kunt u dat later doen wanneer duidelijk is hoe fel het licht moet zijn. Als je schaduwen in deze volgorde aanbrengt, na de achtergrond en voor het licht, kun je er meer aandacht aan besteden en ervoor zorgen dat ze op de juiste plaats zitten.

Stap 3 (schaduwen).

Als de achtergrond klaar is, is het tijd voor wat schaduwwerk. Concentreer je op de vorm, kleur en toon van de schaduw. Donkere schaduwen zullen de helderheid van het licht accentueren als het erop aankomt. Als u de schaduw moet verlichten met gereflecteerd licht, kan dat later worden gedaan wanneer duidelijk is hoe fel het licht moet zijn. Als je de schaduwen in deze volgorde aanbrengt, na de achtergrond en voor het licht, kun je er meer aandacht aan besteden en ervoor zorgen dat ze op de juiste plaats zitten.

Stap 4 (licht).

Dit is de climax. Nu is het tijd voor wat zorgvuldige, dichte verlichting. Je kunt het beeld tot leven brengen. Werken met licht is de laatste stap in het proces. Als het eenmaal klaar is, kunnen de belangrijkste taken als opgelost worden beschouwd.